Dag sinterklaasje!

6-12-2016


We zitten weer in het ziekenhuis. Voor een geplande opname dus dat is wel prima :) de behandeling van de leukemie gaat gestaag verder en ondanks het leed dat ermee gepaard gaat voelt het toch goed. Weg met die ziekte!


Dit keer heb ik mijn laptop mee zodat ik nog wat dingen kan regelen en tussendoor eens een blog kan typen, dan hoef ik niet zoveel te typen als ik het minder lang uitstel haha!


Ik moet zeggen dat de bezoekjes aan het ziekenhuis ook steeds vertrouwder en fijner worden, je weet wanneer je het beste wat kan doen, waar je wat kan halen en bij wie je het beste kan zijn ;) 
Ook regelen ze (super lief!) tegenwoordig een ziekenhuis bed voor mij op de kamer zodat ik niet meer op dat lage uitklapbed hoef te slapen. Niet dat die perse slecht lag hoor, maar het is een erg laag bed en als je dan soms per nacht een keer of 4 eruit moet, begint dat toch wel zwaar te worden met de dikke buik.
Evy vind het ook wel gezellig om dit bed erbij te hebben, we gebruiken het overdag als bank en haar middagslaapje doet ze dan ook vaak in mijn bed.
En ook een bijkomend voordeel is dat ik Evy haar bedje tegen mijn bed aan kan trekken, zeker 's nachts als ze buikpijn heeft en wil dat ik haar buikje wrijf, is dat een stuk makkelijker dan er naast blijven staan.
Ook was het super dat er gister van een organisatie bij aankomst een zak cadeaus voor Evy en Lars op de kamer klaarlag en ik een stuk gevulde speculaas kreeg rond 20:00 i.v.m. 5 december. Geweldig hoeveel mensen en het ziekenhuis zelf ook er moeite in stoppen om alles zo fijn mogelijk te maken!


Maar eerst nog even terug naar dit weekend en de afgelopen tijd thuis. Het ging niet zo geweldig als we hadden gehoopt (zoals ik al schreef in mijn vorige blog) Evy heeft veel pijn en spuugt veel, je kan duidelijk zien wat de chemo met haar lichaam doet nu. Zo scheuren haar nageltjes ook bij het minste geringste af..
Gelukkig is ze tussen de pijn door wel vrolijk en kan ze toch mee doen met verschillende dingen zoals ze ook op de peuterspeelzaal even kon komen om Sinterklaas daar te zien.
Dat soort dingen zijn wel risicovol omdat ze tussen een groep kindjes zit, maar het is dan de afweging die moet maken. Wij zijn er van overtuigd dat je het nooit helemaal weg houd (tenslotte komt Lars ook met snotneuzen en hoest thuis van school)  en wil ik haar zeker naast alle ellende niet zulke momenten onthouden.
Wel zit ik dan stiekem te kijken of er geen kindjes hoesten of ziek uit zien...en of ze niet teveel contact heeft met anderen.
Het was in ieder geval gezellig en Evy heeft er van genoten!

Het weekend gingen we bij Opa en Oma in Zeeland sinterklaas vieren, dat was flink wat inpakwerk want wat moet er veel mee, voedingspomp, lijnen, opzetstukjes, extra sonde voor als deze eruit kwam.. overal moet je op voorbereid zijn. Alle medicijnen natuurlijk mee..  Normaal kan je daar wel iets kopen of gebruiken maar met dit soort dingen bestaat er niet even snel een vervanging dus het was lijstjes werk.
Uiteindelijk reden we, ook om files te vermijden (die er natuurlijk wel weer net was..)  na het avondeten richting Zeeland.
Beide kinderen hebben lekker in de auto liggen slapen, maar vlak voor we er waren werd Evy wakker. Ze was heel opgewekt en was verwonderd over de tunnels en de flonkerende (Evy haar woorden) sterretjes.
Maar toen ik haar bij aankomst  naar binnen droeg viel me al op dat ze toch wel erg warm voelde.. nee toch.. snel de thermometer gepakt en ja hoor.. 38.6 graden.  Ook echt al boven de grens van twijfel.. dus direct het Vumc gebeld wat nu te doen.  De arts was even bezig maar belde na 10 minuten terug.
We moesten maar naar het ziekenhuis in de buurt om bloed te laten prikken want aan de hand van de waarden kon dan besloten worden hoe of wat.


Dus het ziekenhuis gebeld waar we het beste heen konden gaan. We konden direct door naar de kinderafdeling waar ze ons echt super lief en snel geholpen hebben! Ze namen contact op met het Vu om te overleggen en namen bloed af voor kweek en om te kijken wat haar waarden waren. De uitslag liet natuurlijk even op zich wachten en Evy heeft lekker liggen slapen in haar buggy.
Ik zag het al weer voor me dat we per direct terug konden naar Almere om vervolgens geen sinterklaas te vieren maar weer een tijd in het ziekenhuis te zitten...
We waren dan ook super blij toen de bloedwaarden toch zo goed waren dat ze wel gewoon mee naar huis mocht!! Een bloedtransfusie had ze wel nodig maar dat kon gezien de waarden ook nog wel maandag bij de opname.
We hebben dus nog fijn Sinterklaas kunnen vieren in Zeeland! Genieten!

klaar voor de OK vandaag.

En nu zitten we dus weer sinds gisteravond in het Vumc op de 9e verdieping. Vandaag weer een OK waar ze in eerste instantie heel goed naartoe ging en doorheen leek te komen, maar waar ze helaas toch nog even een flinke klap van kreeg toen ze op haar kamertje was.. alles kwam eruit en ze had veel pijn. Gelukkig werd dat opgelost met medicijnen en slaap.

Toen ze wakker werd was de afdeling gestript van alle Sint versiering en waren er her en der wat kerstbomen neergezet. Tot grote vreugde van Evy :)  Ze heeft de afdeling rondgereden op de fiets op zoek naar bomen.
Nu de komende dagen doorkomen met veel spelletjes en filmpjes en dan mogen we als het goed is donderdag of vrijdag weer naar huis.


Groetjes Corlien