De vragen en het verdriet

27-9-2016


Heel erg vaak krijgen Gerben en ik de vraag:  hoe gaat het? of hou je het nog een beetje vol?  of een variatie daarop.
Mijn antwoord is over het algemeen:  Goed. of: Naar omstandigheden wel goed.  En dat is vaak ook zo, maar ook niet. Het is namelijk niet uit te leggen in een paar woorden hoe wij ons voelen.. 


We zijn beiden positief ingesteld, zo roep ik vaak dat het leven een feestje is maar dat je wel zelf de slingers op moet hangen. En dat vind ik nog steeds zo.
Ik denk dat ik ondertussen wel mag zeggen dat ik weet wat tegenslag is, maar ik blijf erbij dat je het zelf zo leuk mogelijk moet maken/houden.
Zo houden wij er vooral de humor er in, soms wat donkere humor, maar goed dat is ook een manier om het "luchtig" te houden.
Tegenover Evy houden we het ook zo leuk mogelijk, als ze paracetamol dan in het ziekenhuis als sinaspril krijgt (wat roze is) dan is het natuurlijk prinsessenmedicijnen. :)  werkt gegarandeerd.


Maar... natuurlijk is er verdriet, en zijn er spanningen. Het hele leven is 100% op zijn kop gezet en dat gaat nu eenmaal niet in de koude kleren zitten. Dat breekt af en toe.
Zo kan ik vol schieten bij bepaalde nummers (muziek) of het zien van foto's. En ja soms.. soms valt een opmerking van de ander, die totaal niet verkeerd bedoeld was, helemaal fout.
En dan is het soms even gewoon heerlijk om met een deur te gooien, ergens tegenaan te schoppen of even heel hard te huilen. Want de situatie is gewoon k*t. (sorry ik heb serieus over een ander woord na zitten denken maar deze omvat mijn gevoel gewoon het beste.)
Om dan na een kwartier weer elkaar een knuffel te geven en excuses aan te bieden.




Uiteraard is het nu zeker niet zo dat we willen dat niemand meer vraagt of het goed gaat! Het is namelijk wel een heerlijke "ingang" voor een gesprek als je net heel graag wel even iets kwijt wil :)  Ik snap ook dat dat de meest gangbare vraag is.. want tja.. ik zou zelf ook niet weten wat ik moest zeggen in zo'n situatie.


Dan natuurlijk nog even wat Evy-avonturen in de blog :)


Zoals gepland hebben we zaterdag cakejes gebakken. Geweldig vonden Lars en Evy het, allebei schort aan en bakken maar.
Ook het versieren vonden ze geweldig! Ik denk dat er bij beiden niet meer strooisel en smarties op konden haha! Het opeten daarentegen..... Evy heeft het gewoon lekker bij de topping gelaten, die hele cupcake heeft ze niet aangeraakt! hahaha  ach.. het was leuk!
Ook ben ik zaterdag nog bij de kapper geweest met Evy, haar krullen zijn voor 3 kwart uitgevallen maar dat lijkt nu gestopt te zijn. De lange haren die er nog zaten zagen er nogal ontploft uit en het werden ook geen mooie krullen meer. Wel heeft ze eronder nog een aardig kort kapsel, dus de lange haren zijn nu kort geknipt en zo ziet het er weer een stuk beter uit!


Zondag weer vroeg naar het VU (de verwachte drama's op de A1 bleven uit gelukkig!!)  en daar was haar bloed deze keer goed!
De chemo ging erin en toen moesten we nog 24 uur daar blijven, dit omdat deze chemo erg belastend is voor de blaas. Ze moest dus al die tijd een infuus met extra veel vocht en medicijnen om de blaas te beschermen.
We hebben voornamelijk gespeeld, tv gekeken en geverfd. O en geslapen uiteraard.. waarbij ik het gewoon echt niet kan laten toch even te vermelden dat de bedjes (voor de ouders) van het VU toch echt beter liggen dan die van het Flevoziekenhuis ;) (ze hebben dan wel weer een betere lunch voor de ouders hier in Almere... haha)

Maandag mochten we rond 3 uur weer naar huis. Vanmorgen moesten we ons weer melden op de dagbehandeling voor een nieuwe kwalificatie van het bloed voor de chemo die ze deze hele week krijgt. En ook die was goed dus na het geven van de eerste dosis chemo (in een spuit, dus inspuiten, klaar.)  mochten we weer naar huis.


Wat een mijlpaal was deze week is dat we de eerste 1,5 meter kanjerketting vol hebben.

Evy is zo trots op haar ketting :)  Nu ze begonnen is met orale chemo kreeg ze vandaag ook nog een nieuwe kraal, die per toeval ook nog eens roze is!! hoera! en prinsessenkraal :P 

                                                            met haar ketting op de foto


Nu mogen we ons de komende dagen van deze week ons elke ochtend bij het Flevoziekenhuis melden voor een "shot" chemo.
Komende dinsdag staat er weer een OK op het programma, dus we gaan maar weer gewoon vrolijk verder.


Groetjes Corlien